مقایسه تاثیر خون گیری از کاتتر وریدی و خون گیری مستقیم از ورید بر نتایج آزمایشات بیوشیمی خون بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی

زمینه و هدف: بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی به خون گیری مکرر جهت ارزیابی های تشخیصی و درمانی نیاز دارند؛ این درحالی است که طبق برنامه معمول بخش، برای اخذ هر نوبت آزمایش از یک خط وریدی جدید استفاده می شود که موجب آسیب و درد بیمار می گردد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر خون گیری از کاتتر وریدی و خون گیری مستقیم از ورید بر نتایج آزمایشات بیوشیمی خون بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی انجام شد. مواد و روش ها: در مطالعه ی شبه تجربی حاضر، 80 بیمار بستری در بخش مراقبت های ویژه قلبی یکی از بیمارستان های آموزشی شهر زاهدان، به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. به منظور انجام آزمایشات بیوشیمیایی، ابتدا 5 سی سی خون از کاتتر ورید محیطی و همان مقدار به طور مستقیم از ورید بازویی دست مقابل بیمار گرفته شد. نمونه های آزمایشگاهی از نظر گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، سدیم، پتاسیم، اوره، کراتینین و سی راکتیو پروتئین مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تی زوج تحت نرم افزار 16 spss صورت گرفت. یافته ها: مقادیر گلوکز، کلسترول، تری گلیسرید، سدیم، پتاسیم وسی راکتیو پروتئین در دو روش کاتتر محیطی و خون گیری مستقیم تفاوت معنی دار آماری نداشتند؛ اما اختلاف آماری معنی داری بین مقادیر اوره(0/004 = p) و کراتینین (0/015p = ) وجود داشت. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، می توان از کاتتر وریدی جهت دریافت نمونه خون و بررسی آزمایشگاهی آن استفاده کرد؛ اما با توجه به تفاوت معنی دار اوره و کراتینین، انجام مطالعات بیشتری در خصوص مقایسه دو روش خون گیری پیشنهاد می گردد.